Strażnicy Ithilien

Nefarius Galthorne

To że jestem magiiem śmierci wcale nie oznacza że nie potrafie innych sztuczek z innych dziedzin...
Wystawił rękę do przodu rozłożł rękę a nad nią pojawił się płomień, po chwili płomień objął całą jego rękę, widocznie samego maga nie parzyło to zaklęcie, od jego dłoń biło ciepło i światło, widac że ogień był prawdziwy nie była to żadna iluzja.
Szanuję Avarenie twoją magię, jednak powiedz mi tak z ciekawości jak używasz jej w walce?

Avaren

Pokazać ci nie mogę... używam znanych metod... Choćby podmuch wiatru.. zgniecenie powietrza i rzucenie nim... A z niezwiązanych z powietrzem to na przykłąd zaciśnięcie żyłki na skroni...Uśmiechnął się. Dawno nie miał okazji porozmawiać z innym magiem. Przyzwań nie stosuję. I ja również znam parę sztuczek z innych dziedzin.. Zaśmiał się i wskazał rękę Nefa. Płomień natychmiast zgasł, zastąpiła go cienka warstwa lodu.

Nefarius Galthorne

W takim razie przejdźmy do Naszego poprzedniego tematu materializacji,
Lód z ręki Nefariusa zniknął z ręki i pojawił się na stole, wziłą go do ręki i powiedział
Niezły odlew, możesz robic w sztukateri uśmiechnął się do Avarena.
Podniósł lód do ręki i ruchem drugiej odesłałgo magicznie z impetem w stronę okna, jednak przed samym oknem obiekt zdematerializował si a po jego drugiej stronie znów zmaterializował i upadł z hukiem na chodnik za karczmą.

Avaren

Nieźle, wcale nieźle... Mruknął Avaren. Nagle sięgnął pod stół i wyciągnął stamtąd odesłany za okno odlew. Ja też coś niecoś umiem... Uśmiechnął się. Potem spojrzał na odlew i zauważył, że kawałek się ułamał. Zaklął cicho pod nosem. Czar nie zadziałał do końca...

Nefarius Galthorne

Może dlatego, że rozpadł się na zawiele kawałków?
Nawet magom czasami ciężko coś poskładac uśmiechnął się do niego
Przywołał odlew z ręki Avarena do siebie, złapał go w rękę i znów zaświecił na niej płomień a lód zamienił się w parę wodną
Zapomnijmy o tym...
Jeszcze komuś zrobimy krzywdę...
Uśmiechnął się ponownie

Avaren

Dokładnie... Zaśmiał się. Może popróbujemy kiedyś na arenie, ale na pewno nie w karczmie... Tu się je i PIJE!. Mag mocno zaakcentował ostanie słowo, podnosząc do ust... filiżankę z herbatą.

Nefarius Galthorne

Puścił lodowy promień w kierunku Avarena zamrażając mu herbatę
Dobra, przepraszam
Powiedział po chwili widząc zdziwiony wzrok Avarena.
Teraz z jego ręki wystrzelił czerwony promień rozmrażając herbatę.

Avaren

Avaren upił łyk i wzdrygnął się. Za gorąca. Powiedział z wyrzutem.

Asaret

Napar z ziół był niesmaczny,ujrzeć to można było po minie skrzywionej elfa gdy go próbował wypić,upiuł kilka łyków i żartobliwie rzucił-Ann...chcesz mnie otruć?-zaśmiał sie i usmiechnął do niej.

Avaren

Zioła były od Ireth... Zauważył wesoło mag.

Niara Arith Yávëtil

*dziewczyna nagle z krzesła spadła* oj i znowu mi się przysnęło. witaj Nefariusie *uśmiechnęła się do niego* eh.. *westchnęła* a moja herbata zimna, czemu się dziwić chyba długo spałam. Nefariusie lub Avarenie niech któryś z was swoimi magicznymi zdolnościami podgrzeje mi herbatę *uśmiechnęła się do magów* zioła niesmaczne? a piłeś kiedyś smaczne zioła? *rzuciła z ironią* chciałam ci pomóc. to nie jest do degustacji to jest lek *powiedziała to ze smutkiem w głosie. zależało jej na tym aby pomóc przyjacielowi*

Avaren

Z tym do Nefariusa... Zaśmiał się Avaren, jednak wyciągnął rękę. Herbata Ireth zaczęła natychmiast parować.

Niara Arith Yávëtil

o dziękuję bardzo *uśmiechnęła się do maga i zaczęła pić herbatę* chyba znowu tu na noc zostanę *ziewnęła sobie*

Asaret

-Eeee...tam.Najlepiej żby te zioła o smaku wina były...-zaśmiał się.-Dziękję,już mi lepiej.

Nefarius Galthorne

Siedział teraz już spokojnie nie odzywając się, patrząc tylko przed siebie.

[sorry wyjeżdżam na święta przez dłuższy czas nie będę pisał]