Strażnicy Ithilien

Avaren

Avaren roześmiał się głośno.Samo życie, mówisz?...

Asaret

-Samo...samo...-spojrzał na żonę. przypominajac sobie w jakich okolicznościach się spotkali,usmiechnąl sie przy tym szeroko.

Avaren

Muzyka przestała na chwilę grać. Mag pokłonił się Ann, dziękując za taniec, i wyciągnął rękę, odwracając ją wierzchem do dołu. Nie wiadomo skąd pojawił się w niej piękny, czerwono-pomarańczowy kwiat. Muzyka zaczęła znowu grać, lecz chyba nikt nie miał zamiaru dołączyć do Avarena i Ancalimee...

Saahra

*ochota może i była, ale nastała późna pora i nastał czas rozstań a nie zabawy* - Myślę że na nas już czas... jutro wstąpimy z wielką przyjemnością zabić ciszę ... *uśmiechnęła się szeroko trzymając się mocno ramienia Asareta. Wyszli pomału i nie bez żalu.*

Ancalimee

*zgrabnym ruchem dłoni odrzuciła niesforne włosy z czoła i uśmiech wesoły mężczyźnie posłała* Dawno nie miałam przyjemności tak się wytańczyć. *Różę odebrała od niego* Dziękuję... Jest śliczna.

Avaren

Piękny kwiat, dla pięknej kobiety... Uśmiechnął się mag, siadając przy stole. Sięgnął po szklankę.

Niara Arith Yávëtil

eh... jak to miła na takich popatrzeć *zamyśliła się* szkoda że ja takiego wielbiciela nie mam *powiedziała to i wzięła łyk wina*

Avaren

Każdy kogoś kiedyś znajdzie... Uśmiechnął się Avaren, wznosząc szklankę z trunkiem.

Niara Arith Yávëtil

może kiedyś w końcu jeszcze młoda jestem *zaśmiała się* hmm wznieśmy toast... na cześć możliwe nowej pary... za Ann i Avarena! *powiedziała i stuknęła kieliszkiem o kieliszek Avarena*

Avaren

Ty się tak nie spiesz, Ireth... Zaśmiał się, jednak toast wypił.

Ancalimee

Rany, jeden taniec i wszyscy od razu w swatki się bawią. *roześmiała się wesoło* Zdrowie, moi drodzy. *szklaneczkę swoją również do ust uniosła i do dna już jej zawartość wypiła. Naczynie odstawiła z hukiem na stół i podeszła do szynku by przynieść otwartą wcześniej butelkę rumu. Przyjemne, lekko migotliwe oświetlenie pochodzące z kominka i porozwieszanych wszędzie lampek, sprawiało, że wszystko pozostawiało obok siebie długie cienie. W karczmie pachniało dymem z kominka i ziołami jakimiś*

Avaren

Elf w ciszy podniósł szklankę do ust, jednak w połowie drogi rozmyślił się. Odstawił ją, oparł się rękami o stół i... zasnął. Chrapanie dość głośnie, jak na kogoś tak wątłej budowy, rozbrzmiewało w karczmie...

Ancalimee

*dłoń do ust przyłożyła by ziewnięcie stłumić i oczy leniwie przetarła. Po cicho na zaplecze wyszła, by wrócić po chwili z ciepłym kocem. Zarzuciła magowi pled na plecy, dołożyła jeszcze drewien do kominka i sama również się do swego mieszkanka małego za zapleczem udała, drzwi za sobą zamykając*

Avaren

Ranek zastał maga w nietypowej, jak dla niego, pozie. Twarz oparta na drewnianym stole, usta półotwarte, ręka zwisająca bezwładnie ze stołu, na plecy zrzucony koc... Podniósł głowę. Zmęczony, musiał usnąć w karczmie. Teraz przez zakurzone szyby wpadało słońce, pozostawiając w powietrzu niewyraźne smugi, powstające dzięki mieszaninie kurzu i dymu. Wyprostował się, złożył koc i przetarł oczy. Ziewnął wręcz przerażająco głośno...

Ancalimee

*pierwsze promienie słońca, które wpadając przez okno spoczęły na twarzy śpiącej elfki, przywróciły ją do rzeczywistości. Nie mając czasu na ociąganie się wstała od razu i wykonawszy wszystkie poranne czynności, drzwi z zaplecza otworzyła i do karczmy weszła. Zdziwienie jej nie miało granic gdy zobaczyła w pomieszczeniu dopiero co obudzonego mężczyznę* Dobry dzień... A Ty co tu mój drogi robisz? *stłumiła ziewnięcie i rzuciła mu pytające spojrzenie. Zimny dreszcz przebiegł jej po plecach, narzuciła więc na siebie kurtkę cieplejszą. Słońce świeciło wprawdzie jasno, jednak na szybach mróz namalował swoje dzieła szronem*