Strażnicy Ithilien

Niara Arith Yávëtil

Może czerwone wino i jakieś danie? Ann co polecasz?

Ancalimee

Witaj Waść. *głowę uniosła i spojrzeniem ciepłym nowoprzybyłego obdarzyła* Dobre miejsce wybrałeś, by z Ithilieńczykami się bliżej zapoznać. *oczko do niego puściła, po czym wrzątkiem zalała kawę w dwóch filiżankach się znajdującą i zaniosła je do stolika Saahry i Asareta.* Proszę, Skarbie. Mam nadzieję, że czarna kawa postawi was na nogi. *do elfki się zwróciła, wróciła jednak od razu za ladę, by raz jeszcze na półkę z trunkami spojrzeć. * Cóż napitki mamy tu oczywiście przedniej jakości, a wino, które Ireth polecała całkiem niezłe, także do wyboru do koloru, mój drogi. Do jedzenia zaś... *wzrok wbiła w punkt jakiś na suficie, w zamyślenie popadając* Na śniadanie już za późno raczej, więc zupę jarzynową mogę Ci zaoferować, udziec barani, albo sam tylko chleb ze smalcem. *po chwili milczenie odpowiedziała i pytający wzrok wbiła w mężczyznę*

Asaret

usmiechnął sie szeroko na widok filizanki z czarnym napojem.wypił łyk uważając ponieważ trunek gorący był,po chwili rozbudził sie kompletnie i w końcu zaczął trzeźwo myśleć...

Avaren

Elf uśmiechnął się do miłej karczmarki i odparł:Niech więc będzie to zachwalane wino... A do jedzenia... hmm... myślę, żę zupa jarzynowa będzie pyszna. Uśmiechnął się ponownie i zamilkł, czekając, czy któryś z obecnych zacznie rozmowę.

Niara Arith Yávëtil

ja poproszę udziec, trochę zgłodniałam *uśmiechnęła się i spojrzała na Avarena*

Ancalimee

Mężczyzna słusznej budowy, więc podam w dzbanku półlitrowym od razu. *zaśmiała się i odkorkowawszy butelkę z rubinowym płynem, przelała zawartość do glinianego dzbanka i razem z czystym kieliszkiem zaniosła elfowi* Zupa jarzynowa, a udziec dla Ireth... *kiwnęła głową na znak, że zapamięta i wyszła na zaplecze*

Avaren

A zatem, przyjaciele, niech Wam się wiedzie...Uśmiechnął się, wznosząc toast. Upił łyk.Mmm... wino rzeczywiście wyjątkowo dobre.

Nath

*wyciągnął z kieszeni 25sztuk złota i dał karczmarce jako zapłatę, po czym uśmiechnął się i wyszedł z karczmy*

Avaren

Ehhh... Westchnął. To widzę, że wszyscy zamiast przychodzić, odchodzą... Uśmiechnął się do siedzącej obok Ireth i czekał, czy coś powie..

Ancalimee

*wróciła po chwili, w jednej ręce niosąc głęboki talerz z zupą, w drugiej zaś na talerzu niosła spory kawałek mięsa z dodatkiem kaszy skwarkami polanej. Zamówione dania zaniosła do stolików i do szynku podeszła by należność za posiłek odebrać.* Dziękuję Nathanielu. *uśmiech odwzajemniła i odprowadziwszy mężczyznę wzrokiem schowała pieniądze.* Wychodzą bo i od rana samiutkiego siedzieli. *westchnęła i spojrzenie w okno wbiła. Niebo powoli zmieniało swój kolor z ciemnego błękitu w mocny granat, w pomieszczeniu zaś zrobiło się już niemal całkiem ciemno. Dziewczyna skrzesała więc ognia i lampki małe na ścianach wiszące odpaliła* Nie powiem, przydałaby się męska pomoc by drewna do kominka przynieść...

Niara Arith Yávëtil

dziękuję Ann *uśmiechnęła się do dziewczyny i wyjęła sakiewkę a z niej monety* proszę... reszty nie trzeba. No cóż ja mogę powiedzieć... *zamyśliła się* może chcesz się czegoś dowiedzieć o naszym klanie? *powiedziała to i zabrała się do jedzenia* a tak w ogóle to smacznego *zaśmiała się cicho*

Avaren

Męska pomoc? Na mnie lepiej nie licz, zbyt silny nie jestem... Zaśmiał się wesoło, wręczając jej monety.Lepiej poproś kogoś innego... Mrugnął do niej i zwrócił się do Ireth:O klanie też, ale bardziej wolałbym dowiedzieć się nieco o jego członkach... Może zacznijmy od Ciebie... Uśmiechnął się.A, i nawzajem...

Niara Arith Yávëtil

o mnie? *zaczerwieniła się* w klanie jestem od niedawna w sumie to jestem najnowsza *zaśmiała się* jeszcze można znaleźć moje podanie w Biurze Dyplomaty

Avaren

Moje tym bardziej... Uśmiechnął się. Ale mi nie o to chodziło... Więc powiedz na przykład, jak się tu czujesz, w klanie? Zapytał nieco dziwnie elf.

Ancalimee

*Należność odebrała i odłożyła na miejsce* W mordę drowa no... Świat schodzi na psy... *mruknęła pod nosem i zarzuciła płaszcz swój na ramiona* W całym Ithilien porządny mężczyzna się nie znajdzie, żeby biednej karczmarce pomóc... *westchnęła i pokręciła teatralnie głową, po czym wyszła z pomieszczenia, by drewna nieco przynieść, które złożone było przy tylnej ścianie gospody*