Strażnicy Ithilien

Volhîm

Drzwi sali lekko uchyliły się, w progu ukazała się nieznajoma postać, weszła mozolnym krokiem na środek sali, po czym uśmiechnęła sie, można było się jej lepiej przyjrzeć. Był to człek o blond długich, włosach do ramion i dużych, zielonych oczach, które pięknie zdobione były przez krzaczaste brwi. Na nimi widniały długie, gęste, czarne brwi. Usta miał smukłe koloru czerwieni, nos prosty. Cera jego piękna i opalona była. Stał na przez chwilę jakby zamurowany, lecz po chwili zastanowił się zaczął mówić
- Witajcie członkowie klanu Strażnicy Ithilien, przybywam do waszej siedziby, by wstąpić w szeregi waszego klanu. Jest mi niezmiernie miło, gdyż mogę stać tu przed wami i prezentować się. Oto pergamin, na którym sie zaprezentowałem.
Treść pergaminu brzmiała:
Ma historia:
Volhîm urodził się Minas Tirith, mieście gdzie dojrzewał i szkolił swe umiejętności. Jego ojciec zwał sie Remee, zaś matka Elizabeth. Od młodości jego pasją była walka bronią białą. Ojciec zaprzeczał temu, gdyż chciał by Volhîm wyrósł na dobrego łucznika, tak jak on, tak samo matka, również zaprzeczała temu. Był nie posłuszny swym rodzicom, wbrew ich oczekiwaniom wracał do domu późno, wraz z innymi kradł, ranił i nosił nieszczęście. Z czasem, kiedy zaczął dorastać, zaczął zmieniać swe postępowanie. Stawał się coraz bardziej dojrzały, poważny i silniejszy. Pomagał ojcu w robotach codziennych, zaś mamie w obrządku domu. Kiedy kończył dziewięć lat, w dzień jego urodzin, ojciec podarował mu miecz, prawdziwy duży, żelazny miecz. Od tego czasu zaczął solidnie ćwiczyć swej umiejętności w walce bronią. W wieku trzynastu lat, ojciec zabrał go na turniej walki białą bronią. Volhîm okazał sie najlepszy wygrywając turniej, nagrodą wykonana z miedzi zbroja, którą nosił przez kolejne trzy lata. Gdy miał już szesnaście lat wraz z ojcem wybrał się na Rynek Miejski. Ojciec kupił mu tam żelazny hełm koloru srebnego. Miał już pełne uzbrojenie był gotowy do walk z potworami. Rok później zmarła jego matka, a trzy dni po jej śmierci ojciec. Został sam, musiał radzić sobie sam. Sprzedał dom. I wyruszył do Lothlorien, tam kupił sobie talan i zamieszkał, rozbudował pasieki, z których miał dochody. Życie w tym mieście wiodło mu się dobrze. Wieczory spędzał w Salach Galadhrimów, gdzie mierzył się z innymi, popołudnie spędzał w pasiekach wydobywając miód, zaś rankami przebywał na polanie chowańców. Żyje mu się Lothlorien szczęśliwie, aż do dziś.
Charakter: Neutralny. Wszystko jest mu obojętne. Praktycznie nie interesuję się niczym. Jest skryty i tajemniczy, rzadko nabywa nowe znajomości. Jest zamknięty w sobie. Dla nieznajomych jest arogancki i nie miły. Dla klanowiczów miły, pomocny, przyjacielski.
Umiejętności: Jestem wojownikiem, walczę bronią białą.
Dlaczego wasz klan: Dlatego, że spodobała mi się atmosfera, że istnieje tutaj rada, że jest duża aktywność na forum.
Czego oczekuję od klanu: Współpracy i akceptacji
Co mogę mu zaoferować: Wierność, oddanie, poświęcenie.

Avaren

Avaren przebiegł szybko oczami pergamin i mruknął. Nie najgorsze podanie, nie najgorsze... Trochę mętnie jednak wyjaśniłeś, dlaczego nasz klan... Spojrzał na niego, jakby oczekując dokładniejszego wyjaśnienia.

Volhîm

Zdążył zorientować się, że jeden z Strażników, chce większego wyjaśnienia...
- Wybrałem wasz klan, dlatego, że dowiedziałem się o nim wiele dobrych rzeczy od mojego brata Carnesira. Mówił, że panuje tu przemiła atmosfera, jest rada, która składa sie z znakomitych graczy. Mówił, że odbywają się do czasu walki klanowe (fabularne). Że jest duża aktywność na forum, że po prostu dzieje sie tutaj dużo fajnych rzeczy i uważam, że w tym klanie będę czuł się najlepiej.

Yawen Orik N. Turim

Jestem jak najbardziej za...*powiedział elf, który wprowadził do Biura Dyplomaty Volhima*według mnie odznaczasz się cechami, które są potrzebne Strażnikom, więc masz moją aprobatę...

Marikor (Galahad)

*Potęrzną postać odezwałą się popijając wino*Twoje słowa spodobały mi się nie mam większysz zastrzeżeń co do ciebie i do tego co powiedizałeś.Reszty dowiem się po twoim postępowaniu.Skończywszy mówić wziął łyk wina i zaczął rozmawiać z Avarenem i piwach*

Avaren

Twojego brata nie znam, ale.. jestem jak najbardziej na tak. Uśmiechnął się do niego i chwycił za puchar z winem.

Parson

Ja też jestem za przyjęciem cię w nasze szeregi i wiedz że możesz liczyć na moja i mam nadzieje na innych pomoc lecz pamiętaj że musisz być aktywny na forum bo inaczej krucha twa przyszłość *powiedział elf i wyszedł z Biura Dyplomaty*

Volhîm

Uśmiechnął sie
- Dzięki za głosy na Tak, Parsonie oczywiście, że będę aktywny

Kalev_Ylipulli

Podanie cąłkiem dobre, zastanawia mnie to że byłeś takim złoczyńcą przed skończeniem 9 lat! Trochę za młodo by prowadzić życie rozbójnika. Jeśli o mnie chodzi to jestem raczej na tak. Teraz reszta zależy od twojej aktywności.

Volhîm

Spojrzał miło na przywódcę
- To było jak byłem młody, teraz jestem dorosły i jestem całkiem innym, z czasem się o tym przekonasz...

Randal

Nie jest źle Smile

pokaż sie chłopie z dobrej strony to sie dostaniesz Smile

Volhîm

Rezygnuję! Proszę o odrzucenie mojego zgłoszenia. Z góry dziękuję! Kalevie do Ciebie prośba:
- Wejdź w siedzibę klanu i odrzuć moje zgłoszenie, z góry dzięki Smile

Laurendil Galthorne

No i zajebiście od początku mnie wkur.....załeś Very Happy