Strażnicy Ithilien

Avaren

*Do komnaty wszedł elf wysokiego rodu, o blond włosach i fioletowych oczach. Czarna, wyszywana runami szata powiewała za nim tuż nad podłogą. Zamyślony, usiadł na jednym z krzeseł, czekając na przybycie ludzi, którzy go ocenią i zadecydują, czy przyszłość swą Avaren zwiąże ze Strażnikami Ithilien.*

Nath

Zaraz po przybyciu Avarena w sali zjawił się Nathaniel
- Drodzy strażnicy jeśli zaczniecie podejmować decyzję o przyjęciu Avarena do klanu to wiedźcie, że jest z niego dobry kandydant.
Elf usiadł na jednym z krzeseł i czekał na przybycie innych

Avaren

Dziękuję za Twe słowa, Nathanielu.
*Kiwnął z wdzięcznością głową przybyłemu.*

[Nie żebym się czepiał, ale oficjalnie ani ja tobie ani ty mi się nie przedstawiliśmy xD]

Parson

Avaren przeczytaj pierw poradnik kandydata i odpowiedz na wszystkie pytania.

Avaren

Skoro chcesz, żebym tak po prostu to wypisał, niech będzie. Ale i tak zrobię to w formie klimatycznej mowy ;p

Jestem Avaren Elleoren, syn Assira i Elliel. Przybyłem tu, by ubiegać o członkostwo w Waszym klanie. Zapytacie, czemu akurat Wy? Otóż to właśnie Wy wydajecie się, nie bójmy się rzec, najlepsi. Z mych własnych źródeł wiem o Was więcej, niż sądzicie. Dlatego pragnę związać z Wami swą przyszłość. Mam nadzieję, że Wy również…

Cóż mogę Wam zaoferować… Na pewno to, co każdy: pomoc. Pomoc na miarę mych magicznych zdolności. Nieważne czy chodzi o radę, czy chodzi o coś materialnego, czy chodzi o walkę… A czegóż ja oczekuję od Was? Dokładnie tego samego. Gdy sam wpadnę w kłopoty, mam nadzieję, że będę mógł na Was liczyć…

Zdradziłem już wcześniej, że jestem magiem. Mam nadzieję, że nikogo z Was to do mnie nie zrazi. Właściwie wszystkie moje umiejętności sprowadzają się do magii i związanych z nią rzeczy. Niestety, nie umiem zbyt dobrze walczyć bronią białą. A mój charakter? Jestem wyjątkowo cichy i spokojny. Muszę taki być. Złość i agresja nie sprzyjają osobom władającym magią…

Na koniec zostawiłem moją historię. To zrozumiałe, że chcecie wiedzieć, z kim macie do czynienia. Gdy byłem mały, pewnego dnia stały się dwie, można powiedzieć, najważniejsze w moim życiu rzeczy. Poznałem magię i straciłem rodziców. Lecz nie pomściłem ich do tej pory. Być może kiedyś tego dokonam. Mam czas… Potem uczyłem się długo magii u mego mistrza. Po skończonej nauce zacząłem żyć i pracować, korzystając z dobrodziejstw, jakie mi ofiarowało życie…

Liczę, że me podanie przypadło wam do gustu. I że ocenicie mnie niezbyt surowo, sprawiając, że moja przyszłość związana będzie ze Strażnikami Ithilien.

Parson

I dobrze że nie wypisywałeś tego bo oto mi nie chodziło, ale powiedz mi jeszcze czy byłeś już w jakimś klanie?

Avaren

Nie. Ubieganie się poprzednio do Was i do innego klanu (Przebudzenie) to dotąd moje jedyne związki z klanami ;p A po resecie nigdzie oprócz u Was nie składałem podania.

Parson

Jestem na tak. Jeszcze poczekajmy na innych.

Asaret

-A więc...-powiedział elf wyłoniwszy się zza filaru z ciemności-Barwne zycie,honor ponad wszystko,chyba się nadajesz...-powiedział uściskając dłoń nowoprzybyłemu rekrutowi.

Berethor Dunharrow

Też jestem na tak, sam go nawet zachęcałem!

Avaren

Dziękuję Wam wszystkim za Wasze głosy.. Ale wszystko się jeszcze okaże... ;p

Ancalimee

*Do komnaty dziewczyna w pośpiechu weszła. Wokół bioder wciąż jeszcze fartuszek biały miała obwiązany, kilka kosmyków włosów zaś wywinęło jej się z warkocza. Zdążyła jeszcze usłyszeć końcowy fragment przemowy elfa. Na uboczu nieco przystanęła i mężczyznę obrzuciła uważnym spojrzeniem, szczegółów najwyraźniej chcąc więcej wyłowić. Po chwili kiwnęła jednak głową, z aprobatą niejaką i uśmiech nieznajomemu posłała* I ja jestem za. Myślę, że ktoś o zdolnościach magicznych, w klanie zawsze przydać się może.

//podanie całkiem ładne, ale proszę, jak już piszesz potem klimatycznie to nie używaj emotek (; //

Niara Arith Yávëtil

*zza filaru wyszła młoda elfka w nowej, lśniącej, miodowej sukni. długie, ciemne włosy opadały jej na policzki* hmm ja nie mam nic na przeciw temu abyś do nas dołączył *uśmiechnęła się do nowo przybyłego* mam nadzieję, że nie zostawisz nas w potrzebie i będziesz nam wierny *powiedziała i usiadła na krześle cały czas obserwując przybysza*

Randal

*Randal oparty ościanę podrapał się po nie golonej od dawna brodzie i po chwili namysłu powiedział* I ja jestem za, magia to potężna broń, a potęgi na trzeba...

[a 20 to liczba zdecydowanie ładniejsza niż 19 Wink

]

Nefarius Galthorne

Do sali wkroczył rosły elf, jednak to co odróżniało go od innych to ciemne włosy opadające na ramiona.
Usiadł on na fotelu dyplomaty i złożył ręcę na biurku.
Witaj, ma godnośc Nefarius.
Chciałbym z tobą omówic kilka punktów twojego podania.
A więc: